Στις μύτες των κυπαρισσιών

Στισ μύτεσ των κυπαρισσιών
Εγώ θα περπατήσω
Τη νύχτα να αφουγκραστώ
Στ’αστέρια να μιλήσω

Το νήμα του ορίζοντα
Στη μέση μου θα δέσω
Και την αυγή χαρταετόσ
Στον κήπο σου θα πέσω

Κι αν βρεισ καρδιά να μ’αρνηθείσ
Με δεισ και δε δακρύσεισ
Το νήμα του ορίζοντα
Ελεύθερο ν’αφήσεισ

Στισ μύτεσ των κυπαρισσιών
Θ’ανέβω κι ασ ματώσω
Να μ’ευλογήσει ο ουρανόσ
Το ρίγοσ του να νιώσω

Κι από τα μαύρα σύννεφα
Τη θλίψη θα φορέσω
Και νυχτοπούλι την αυγή
Στον κήπο σου θα πέσω

Κι αν βρεισ καρδιά να μ’αρνηθείσ
Με δεισ και δε δακρύσεισ
Στισ μύτεσ των κυπαρισσιών
Ν’ανέβεισ να μ’αφήσεισ