หาดนางคอย
หาดนางคอย นางคอยอ้าย
คอยไปกะดายเปล่า
โอ๊ย เห็นตั้งแต่ภูเขามันทอดยาวคึ่งนึ่ง
โอ๊ยตำตึ้งอยู่หว่างใจเจ็บในใน
เอ๊อะ เออ โอ๊ยนา โอ๊ยนา เฮ้อ เอ่อเอ่ย ล่ะเด้อ
หาดสวยงามเลิศลอย หาดนางคอยที่เชียงคาน
สองเราให้สัญญาในเวลาสายัณห์จะรักกันบ่เสื่อมคลาย
น้ำโขงใสคนใจขุ่นฮักที่ลุ้นหมดความหมาย
อ้ายบ่จำคำวอนอ้อนน้องบนหาดทราย
นัดกันไว้อ้ายบ่มา
คองคอยถ่าตามคำสัญญาให้มาถ่าหม่องเก่า
คองคอยถ่าตามคำสัญญาให้มาถ่าหม่องเก่า
สั่งปลาเผา ส้มตำ กุ้งเต้น
ตาเว็นย้อยอ้ายบ่มา
เสียงคลื่นกระทบหาดคือใจสิขาดคาที่
น้ำโขงไหลลงหลี่ผีคือใจอ้ายนี้บ่มีวันย้อนมา
อ้ายบ่มีแม้เงาเห็นแต่ภูเขาที่สูงเฉียดฟ้า
เจ็บปวดจนมีน้ำตา
มันไหลออกมาเปื้อนหางตาคนคอย
สัญญาเป็นเพียงคำเว้า
สัญญาเป็นเพียงคำเว้า
ตั๋วผู้สาวมานั่งถ่าจ่อค่อ
จ่อค่อ เพราะ จ่อค่อ จ่อค่อ
ความคิดต่อพังหมุ่นเอ้เล้
เอ้เล้ ผู้เอ้เล้ เอ้เล้
ปานเตะน้ำแม่นใส่ทราย
แตกสลายยับเยินหัวใจถูกอ้ายเมินค่า
นั่งเขี่ยฮอยน้ำตาไหลมาไม่มีขาดสาย
เจ็บจนแค้นจ่อหล่อคนรอต้องยืนร้องไห้
อาหารที่สั่งรอพี่ชาย
มันหมดความหมายเพราะมันใกล้บูดแล้ว
เสียงแซวบ่าวสาวโตนน้ำ
เสียงแซวละบ่าวสาวโตนน้ำ
คือหนามตำแทงเข้าลิ้นปี่มันเจ็บอีหลีหลงไห้สะอื้น
สะอื้น โอ๊ยสะอื้น สะอื้น
ไปยืนเก้ออยู่ผู้เดียว
เหลียวมองทางมีแต่ความว่างเปล่า
หรือความฮักเฮามันจบแล้ว
เออ เออ เอ้อ เอ่อ ละเด้อ