Το αλφάδι

Στο γαλάζιο ουρανό
Δυο σύννεφα μαλώνουν
Αγκαλιάζονται σφιχτά
Γίνονται ένα και γλιτώνουν

Στο δικό μασ ουρανό
Γίνεται το φωσ σκοτάδι
Κι ο τυφλόσ εγωισμόσ
Του μυαλού μασ το αλφάδι

Θα σε πάρω αγκαλιά
Θα σου τραγουδήσω
Και τη φλόγα του θυμού
Με φιλιά θα σβήσω
Κι όλα γιορτινά

Στο γαλάζιο πέλαγο
Δυο κύματα παλεύουν
Ποιο θα φτάσει πιο ψηλά
Μα στην αμμουδιά μερεύουν

Στο δικό μασ πέλαγο
Που δεν το 'δε ανθρώπου μάτι
Είπαμε τόσα πολλά
Μα ασ γενούν νερό κι αλάτι