Kinders van die wind

Ek ken 'n ou, ou liedjie
Van lewenswel en weë
Van lank-vergane skepe in
Die kelders van die see

Die woorde is vergete
En tog, die deuntjie draal
Soos vaag-bekende grepies in
'n Baie ou verhaal

Van swerwers
Sonder rigting
Van soekers
Wat nooit vind
En eindelik was almal maar, net kinders van die wind

Gesigte, drome, name
Is deur die wind verwaai
En waarheen daardie woorde is, sou net 'n kind kon raai

Van swerwers
Sonder rigting
Van soekers
Wat nooit vind
En eindelik was almal maar, net kinders van die wind

Van swerwers
Sonder rigting
Soekers
Wat nooit vind
En eindelik was almal maar
Net kinders van die wind

Van swerwers
Sonder rigting
Soekers wat nooit vind
En eindelik was almal maar
Net kinders van die wind

En eindelik was almal maar
Net kinders
Van
Die wind