Svolvær

Ikkje spør mæ om geita
høgt over byen i stein.
Ikkje spør mæ om våren
vakker men bestandig så sein.
Ikkje spør mæ om lyset
når det treffe betong og tre.
De´bære æ som kommer tel Svolvær
eller Svolvær som kommer tel mæ.

Ikkje spør mæ om hjellan
som lukta så mektig i mai,
det speilblanke nye hotellet
latterlig høgt på ei kai,
ungjenten utafør kiosken
med førr tynne klea på sæ.
De´bære æ som kommer tel Svolvær
eller Svolvær som kommer tel mæ.

Ikkje spør mæ om barndom,
la barndommen ligg ifred.
Barndommen e som en boomerang
det e best å vær snar og dukk ned
når du møte en gammel flamme
som en gang hadd dæ på knæ.
Ooo, de´ Svolvær som kommer tel mæ.

Ikkje spør om når skreien kommer
eller om hurtigruta skal fær.
Fjorden lar æ ligg ukommentert
men æ blir tørst av å ha han så nær,
tørst nu når dagen og natta
ikkje vil sov kvær før sæ.

De´bære æ som kommer tel Svolvær
eller Svolvær som kommer tel mæ.
De´bære æ som kommer tel Svolvær
eller Svolvær som kommer tel mæ.