Ξεκoλλα

Είναι τα ψέματα μαχαίρι στην καρδιά μας
Όπου σταθήκαμε μας κάνανε κακό
Είναι τα λάθη απέναντι απ'τη γενιά μας
Και μας φορτώνουν ελαττώματα σορό
Και 'μείς πνιγμένοι από χρεη και απο έρωτα
Βγάζουμε γούστα ραπαροντας μια στο τόσο
Είναι ανώφελο να ζεις βράδια ξενέρωτα
Ξεκόλλα
Δε βιάζομαι να μεγαλώσω

Τριάντα χρόνια σχεδόν στο ιδιο καζάνι και βραζουμε ακόμα
Σκόπιμα διώχνουμε ό,τι μας θαβει στο χώμα
Όνειρα κάνουμε παρεα μπροστα απο μια φωτιά το χειμωνα
Και αυτά που είναι να 'ρθουν' προσμένουμε ακόμα
Από μυαλό για λόγια μας έχει φάει η τρεχάλα
Μας πότισε η αμαρτία τοίχοι ασβέστιο της μάνας το γάλα
Στο κάτω κάτω είμαστε όλοι παιδιά μεγάλα
Που μάθαμε με μπύρες με τσιγάρα και με μπάλα
Βάλε να πιεις μια στάλα από αυτό που το μυαλό μου καίει
Ακους στα ηχεία η μουσικη μου τι σου λεει
Ακους όλους αυτούς μου με τα χρόνια μείναν νεοι
Και που ποτέ η μανα τους από ντροπή δεν κλαιει
Με σφυγμενες γροθιές ενώ κοζαρουμε τσέι
Όχι δεν ξέρω τι λες και όχι δεν είμαστε οκευ
Μην μου μιλάς για ενώσεις όταν δεν ξέρεις ποιος φταίει
Μόνοι μας φτιάξαμε αυτή την φυλακή που μας καίει εχ
Οκευ το κατάλαβα πως δεν θα αλλάξει ο κόσμος
Γύρω μου τόσος θόρυβος και γω στην μέση μόνος
Γύρω πληθώρα ψέμματα και γω να μένω ατοφιος
Ο στόχος μου ο δρόμος μου το όπλο μου ο λογος
Αυτός ο μόνος τρόπος διαφυγής
Κάνω ραπ να παραμείνω ψυχικά υγιείς
Όχι δεν ψάχνω επιφάνεια για να μείνω αφανής
Μου φτάνει που έχω τον καθρέφτη μου να ειμαι επιεικής

Είναι τα ψέμματα μαχαίρι στην καρδιά μας
Οπού σταθήκαμε μας κάνανε κακό
Είναι τα λάθη απέναντι απ'τη γενιά μας
Και μας φορτώνουν με ελαττώματα σορό
Και μεις πνιγμένοι από χρεοι και από έρωτα
Βγάζουμε γούστα ραπαροντας μια στο τόσο
Είναι ανώφελο να ζεις βράδυα ξενέρωτα
Ξεκόλλα
Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω