Μήδεια

Γυναίκα τησ αγάπησ
Ντυμένη τη φωτιά
Με κάρβουνα στα μάτια
Και στάχτεσ στην καρδιά

Άνοιξεσ το σκοτάδι
Άναψεσ μαύρο φωσ
Του μαχαιριού η λάμψη
Ελπίδα κι οδηγόσ

Ποιοσ θα σε κρίνει
Ποιοσ το μπορεί
Κόρη του πάθουσ
Άκρη να βρει

Οι τίτλοι αναφέρουν
Κάτι μοναδικό
Η μήδεια αναστήθηκε
Κι έκαμε φονικό

Πέταξε τη ντροπή τησ
Μεσ το φωταγωγό
Στα δεκαεννιά τησ χρόνια
Μήδεια η γωγώ

Ποιοσ θα σε κρίνει
Ποιοσ το μπορεί
Κόρη του φόβου
Άκρη να βρει