Ανάθεμα π’ αγάπησα το χώμα σου

Ανάθεμα π' αγάπησα το χώμα σου πατρίδα
Και διπλοτρισανάθεμα που δε σε ματαείδα
Κοντόμεροσ κι ανήμποροσ το κύμα αναρωτούσα
Κι αντίκρυ μου ο χάροντασ και τον περιγελούσα

Ανήμερα κι απ' αύριο καράβι καρτερούσα
Κι ήτονε νεκροκάραβο και για τ' αλλού κοιτούσα
Μια μέρα μια παρασκευή θα πέσω να πεθάνω
Και μια λαμπρή θ' αναστηθώ από το χώμα πάνω