Δεν αγαπάς (Νοσταλγία)

Δεν αγαπάσ και δε θυμάσαι λεσ
Κι αν φούσκωσαν τα στήθη κι αν δακρύζεισ
Που δεν μπορείσ να κλάψεισ όπωσ πρώτα
Δεν αγαπάσ και δε θυμάσαι ασ κλαισ

Ξάφνου θα δεισ δυο μάτια γαλανά
Πόσοσ καιρόσ τα χάιδεψεσ μια νύχτα
Και σαν ν' ακούσ εντόσ σου να σαλεύει
Μια συμφορά παλιά και να ξυπνά

Θα στήσουνε μακάβριο το χορό
Οι θύμησεσ στα περασμένα γύρω
Και θ' ανθίσει στο βλέφαρο σαν τότε
Και θα πέσει το δάκρυ σου πικρό

Τα μάτια που κρεμούν ήλιοι χλωμοί
Το φωσ στο χιόνι τησ καρδιά και λιώνει
Οι αγάπεσ που σαλεύουν πεθαμένεσ
Οι πρώτοι ξανά που άναψαν καημοί