หัวใจสลาย

ดังแก้วบางเขาทุบทิ้งแตก
ใจฉันแหลกเพราะน้ำมือเธอ
ปวดอกช้ำ
คร่ำครวญพร่ำเพ้อ
เคยไหมเธอจะเหลือบเหลียวมา

คำทุกคำล้วนซ้ำหยามเหยียด
คำรังเกียจนั้นเหลือระอา
เทิดทูนเธอ
ดั่งเจ้าชีวา
ไยถึงฆ่าฉันลง

คงเป็นสุขอุรา
ที่สมดังใจ
ลวงคนให้คลั่งไคล้
เหมือนนกเพลินกรง
เธอช่างฆาตกรรม
ได้แสนบรรจง
เกินดวงจิตพะวงไหวทัน

ดั่งเหมือนถูกทับไว้ใต้โลก
น้ำตาตกทุกค่ำคืนวัน
สุดโทษใคร
ให้คนขบขัน
ใจฉันมันง่ายเอง

คงเป็นสุขอุรา
ที่สมดังใจ
ลวงคนให้คลั่งไคล้
เหมือนนกเพลินกรง
เธอช่างฆาตกรรม
ได้แสนบรรจง
เกินดวงจิตพะวงไหวทัน

ดั่งเหมือนถูกทับไว้ใต้โลก
น้ำตาตกทุกค่ำคืนวัน
สุดโทษใคร
ให้คนขบขัน
ใจฉันมันง่ายเอง

ใจฉันมัน
ง่ายเอง