ไร้เหตุผล

แต่ละวันที่ผ่านพ้นไป
ใช้ชีวิตกับความเงียบงัน
จับปากกามาเขียนภาพความทรงจำ
ใจฉันมันยังไม่ลืม

สิ่งเดิมเดิมที่ผ่านพ้นไป
แม้จะเป็นความหลังแต่ฝังใจ
เหมือนว่าเข็มชีวิตจะทิศเหนือเท่าไร
สุดท้ายผันไปทุกที

แต่ลึกลึกไม่อาจทิ้งเธอได้ลง
ยังคงเป็นห่วงเป็นใย
เจ็บแค่ไหนไม่อาจจะฝืนใจตัวเองได้ลง
จนต้องกลายเป็นคนจากไป

ก็ไม่รู้ต้องทนฝืนใจตัวเองต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก
หรือคนที่ทนใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผลตลอดมา

แต่ลึกลึกไม่อาจทิ้งเธอได้ลง
ยังคงเป็นห่วงเป็นใย
เจ็บแค่ไหนไม่อาจจะฝืนใจตัวเองได้ลง
จนต้องกลายเป็นคนจากไป

ก็ไม่รู้ต้องทนฝืนใจตัวเองต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก
หรือคนที่ทนใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผลตลอดมา

ก็ไม่รู้ต้องทนฝืนใจตัวเองต่อไปทำไมเพื่อใคร
ในเมื่อเราก็รู้ว่าเขามีใหม่แต่หัวใจยังรอแต่เธอ
จะต้องเป็นคนที่รัก
หรือคนที่ทนใจฉันมันยอมเสมอ
ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผลตลอดมา

ไม่อาจจะลืมภาพเธอได้ลง
จนกลายเป็นรักที่ไร้เหตุผลตลอดมา