Συνήθης ύποπτος

Ήρθεσ σαν αέρασ στη ζωή μου
Άνοιξεσ την πόρτα τησ ψυχήσ μου
Κι οι ανομολόγητοι μου πόθοι χάρηκαν

Πάτησα τουσ άγραφουσ τουσ νόμουσ
Μα έφυγεσ και στουσ δικούσ σου δρόμουσ
Ανιχνεύω την ταυτότητά μου άδικα

Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
Και μεσ στου μυαλού μου την οθόνη
Ζωγραφίζει πάλι τ' όνομά σου
Ο συνήθησ ύποπτοσ

Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
Και μεσ στου μυαλού μου την οθόνη
Ζωγραφίζει πάλι τ' όνομά σου
Ο συνήθησ ύποπτοσ ο έρωτασ

Γεύτηκεσ λαθραία το κορμί μου
Κι ήταν η ευθύνη όλη δική μου
Γιατί η μαγεία του αγνώστου μ' άγγιξε

Μα τισ νύχτεσ μ' έθαψεσ στο χιόνι
Και χωρίσ ντροπή χωρίσ συγγνώμη
Σφράγισεσ την πόρτα που εσύ η ίδια άνοιξεσ

Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
Και μεσ στου μυαλού μου την οθόνη
Ζωγραφίζει πάλι τ' όνομά σου
Ο συνήθησ ύποπτοσ

Τώρα η θύμησή σου με ματώνει
Και μεσ στου μυαλού μου την οθόνη
Ζωγραφίζει πάλι τ' όνομά σου
Ο συνήθησ ύποπτοσ ο έρωτασ