Θα το μετανιώσεις

Σαν την ομίχλη ξαφνικά με συντροφιά ένα αντίο
Ήρθεσ και μ' άγγιξε ξανά τησ μοναξιάσ το κρύο
Μαύρεσ σκιέσ και σύννεφα θόλωσαν το μυαλό μου
Και ένασ βαρδάρησ θάνατοσ τρόμαξε το όνειρο μου

Θα το μετανιώσεισ θα δεισ
Σταγόνεσ είμαστε πια βροχήσ
Στησ μοναξιάσ τον άνεμο θα διαλυθείσ

Όπου και να ‘σαι θα πονάσ να το θυμάσαι
Χωρίσ εμένα θα σαι μείον στο κενό
Δε θα μιλάσ δε θα γελάσ δε θα κοιμάσαι
Γιατί ανάσα τησ καρδιάσ σου είμαι εγώ

Δυο μεθυσμένοι ουρανοί δυο έρωτεσ ξενύχτεσ
Γίνανε σκόνη από την στιγμή “θα φύγω" όταν μου είπεσ
Μαύρεσ σκιέσ και σύννεφα θόλωσαν το μυαλό μου
Και ένασ βαρδάρησ θάνατοσ τρόμαξε το όνειρο μου