ฤดูหนาว

เธอ เธอมาทำให้เพ้อละเมอ
ทำให้คิดถึงเรื่อยไป
แต่ตอนนี้เธออยู่ไหน
ตอนนี้เธออยู่ไหนไม่รู้เลย

คุย
คุยกี่คนก็เหมือนเดิมเดิม
จนมันเริ่มทนไม่ไหว
ทำไมต้องหาย
ทำไมต้องหายไป

เธอเป็นเหมือนฤดูหนาว
มาทำให้รู้สึกดีแค่ชั่วคราว
สิ่งที่เหลือคือปวดร้าว
แล้วใจฉันก็ว่างเปล่า

ไม่อยากให้เธอหายไปได้ไหม
เจ็บแบบเดิมซ้ำซ้ำคงไม่ไหว
ไม่อยากกลับไปเริ่มใหม่
ฉันขอ
คนที่จะไม่หายไปก็พอ

เหตุผลที่ฉันต้องหายไป
ทำให้เธอได้แต่เฝ้ารอ โอ้
คือฉันไม่สนเรื่องหัวใจ
ไม่หวังให้ใครมาเป็นเจ้าของ

ใครว่าการมีคนรักทำให้เธอคิดว่ามันดี
อาจเหงาแต่ฉันไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้
โทษทีที่ฉันไม่ใช่คนนั้นที่เธอเฝ้าตามหา
ไม่ได้เย็นชาก็ฉันแค่ไม่ต้องการเธอ

เธอเป็นเหมือนฤดูหนาว
มาทำให้รู้สึกดีแค่ชั่วคราว
สิ่งที่เหลือคือปวดร้าว
ใจฉันก็ว่างว่างเปล่า

ไม่อยากให้เธอหายไปได้ไหม
เจ็บแบบเดิมซ้ำซ้ำคงไม่ไหว
ไม่อยากกลับไปเริ่มใหม่
ฉันขอ
คนที่จะไม่หายไปก็พอ

ไม่มีฤดูหนาวในประเทศไทย
ไม่มีความรู้สึกเหลืออีกต่อไป
ไม่มีความไว้ใจเหลือจะให้ใคร
มีแต่ใจที่ชาเหมือนจะบ้าตาย

ทุ่มเทเท่าไรก็ไร้ค่า
สะสมความเจ็บจนรู้ว่า
คนที่เราควรจะให้ค่า
อาจไม่ใช่คนนั้นเรามาลองคิดดู
อีกฝั่งที่ปลายนิ้วนั้นสุดจะไกล
ได้แต่เฝ้าดู
แม้ใจจะบอบช้ำแต่เราก็ยังอยู่ได้ได้อยู่
อดีตที่สวยงามมันทำให้เรา do the sequel
เก็บอ้อมกอดของเราไว้

เลิกคิดถึงเสียคิดยังไงก็ไม่ถึงเขา
อยู่เองให้ได้วันสุดท้ายก็มีแค่เรา
ฉันมันเป็นใครฉันจะเป็นใคร
ไม่มีผู้ใดจะมาทำลายได้อีกต่อไป

เจ็บจนใจมันด้านชาซ้ำซ้ำ
ใครเข้ามาก็หายไปทั้งนั้น
แต่ยังหวังจะได้เจอสักครั้ง
คนที่จะยืนข้างกันสักที

ไม่อยากให้เธอหายไปได้ไหม
เจ็บแบบเดิมซ้ำซ้ำคงไม่ไหว
ไม่อยากกลับไปเริ่มใหม่
ฉันขอ
คนที่จะไม่หายไปก็พอ