Νύχτα νυχτιά

Νύχτα μεγάλη γεμάτη χρώμα
Τη συνηθίζεισ στη στιγμή
Νύχτα γεμάτη απ' τον αιώνα
Που περιμένουμε να 'ρθει

Το μέροσ γίνεται χυδαίο
Και παριστάνεισ τον ωραίο
Όλα διαβαίνουν βιαστικά
Κι ύστερα απλά περαστικά

Σαν θα χαθούμε μεσ το χρόνο
Τησ ίδιασ μασ τησ αλλαγήσ
Κι ενώ η αυγή θα σπέρνει τρόμο
Θα βρεισ σενάρια να μου πεισ

Το πλήθοσ χάνεται σκορπάει
Ψάχνει να βρει κάποιο φιλί
Κι είναι μεγάλη η ανηφόρα
Με τισ γυναίκεσ στη γραμμή

Μια πόρτα φωσ μεσ το σκοτάδι
Μοιάζει να είναι πια κρυφή
Μην κάνεισ βήμα από κοντά μου
Φοβάμαι σαν μικρό παιδί

Dimitris Zervoudakis