Περί μπαζών και λοιπών απορριμμάτων

Η πινακίδα έγραφε ότι επιτρεπόταν
Η ρίψη μπαζών και υλικών απ' ό, τι γκρεμιζόταν
Μέσα απ' τα μπάζα πρόβαλλε ένα κομμάτι τοίχου
Σαν από ποίημα παλιό φτερό σπασμένου στίχου

Και είχε ο τοίχοσ πάνω του ένα καρφί μπηγμένο
Που κάτι έδειχνε μακριά γνωστό κι αγαπημένο
Πιο πέρα ανάσκελα κι αυτό ένα σπασμένο κάδρο
Κι ένασ παππούσ που αγνάντευε τον ουρανό το μαύρο

Στην πινακίδα που έγραφε ότι επιτρεπόταν
Η ρίψη μπαζών και υλικών απ' ό, τι γκρεμιζόταν
Δήλωσα σαν εξαίρεση στουσ σκουπιδοκανόνεσ
Συντρίμμια όνειρα φτωχών κι αρχαίουσ παρθενώνεσ

Α ρε καημένε γέροντα κατακαημένε γέρο
Αν και μου είσαι άγνωστοσ πόσο καλά σε ξέρω
Πωσ τα γυρίζει η ζωή λέω κι αναστενάζω
Αητόπουλο να ξεκινάσ να καταλήγεισ μπάζο