Daarbuiten

Veilig achter balustrade, veilig achter steen
staar ik naar de mensen daar beneden
ik zit hier verscholen ik kijk urenlang alleen
neer op een van s'werelds grootste steden
ik onthou die honderden gezichten, niemand kijkt omhoog
of hoort mijn bede..
heel mijn leven vraag ik mij al af hoe het zal zijn duizend treden....
daar beneden...

daarbuiten! als dat toch eens kon..
één dag maar naar buiten uit dit pastion
die deur ontsluiten
buiten, streelt de warme zon mijn huid..
dus ik lach en ik fluit als het mag één dag hier uit..

daarbuiten bij de boeren, burgers buiten bij het volk
ik kan praten lachen, hoor ze zingen
daar zou ik een deel zijn van die eindeloze kook waar ik al zo lang
heb willen springen
dan ga ik met ze mee , dan sta ik daarbeneden
buiten, één dag daar te zijn , langs de seine buiten
en in de zonneschijn

voor één dag maar naar buiten, daarna neem ik mijn besluit en
kom ik vlug weer terug, geen gemok, geen gemuit , heus de klok
wordt geluidt
als het mag
één dag hier uit!