Itan Anoixi Kai Pasxa
Ήταν άνοιξη και πάσχα
Τα κρινάκια ανθίζανε
Κι όσοι δε γιορτάζαν μόνοι
Ζούσανε κι ελπίζανε
Πάνω στα στεγνά μου χείλη
Τα φιλιά μαραίνονταν
Πέντε μήνεσ χωρισμένοι
Δέκα χρόνια φαίνονταν
Ανοιξιάτικο αεράκι
Απ' τον κόσμο μ' έπαιρνε
Κι όπωσ το κομμένο φύλλο
Μεσ στουσ δρόμουσ μ' έσερνε
Απ' τα λόγια που μου είπεσ
Ένα "φεύγω" σώθηκε
Μαύρη πίκρα σαν μελάνι
Στην ψυχή μου απλώθηκε
Ήταν άνοιξη και πάσχα
Τα κρινάκια ανθίζανε
Κι όσοι χάθηκαν στα ξένα
Στην καρδιά γυρίζανε
Κι έτσι πέρασεσ στη μνήμη
Και τραγούδι σ' έκανα
Είμαι ζωντανόσ ακόμα
Μα για σένα πέθανα
Ανοιξιάτικο αεράκι
Απ' τον κόσμο μ' έπαιρνε
Κι όπωσ το κομμένο φύλλο
Μεσ στουσ δρόμουσ μ' έσερνε
Απ' τα λόγια που μου είπεσ
Ένα "φεύγω" σώθηκε
Μαύρη πίκρα σαν μελάνι
Στην ψυχή μου απλώθηκε