Παραμύθι

Ήτανε λέει μια φορά λευκή σαν το αλάτι
Και ζούσε στα φανταχτερά νεράιδα σε παλάτι
Και κάπου εκεί στην αγορά με κάμα στο θηκάρι
Αυτόσ με μάτια φλογερά το πρώτο παληκάρι

Ψηλά πετούσε ένασ αητόσ που μέτραγε τον ίσκιο
Όταν φιλί τήσ δίνει αυτόσ στα χείλη από ιβίσκο
Τον είδαν όμωσ τα θεριά ψηλά από τα κάστρα
Και τρύπησαν με σαϊτιά τα ρούχα του τα άσπρα

Ήτανε λέει μια φορά ωχρή σαν το χρυσάφι
Νεράιδα μέσα στα νερά στου ποταμού τα βάθη
Και κάπου εκεί στον ουρανό μ' ένα φιλί στο βιόσ του
Αυτόσ σαν άστρο φωτεινό τήσ χάριζε το φωσ του