Vermiste mense
Jou naam kom nooit na vore
Nie in grou geregskantore
Nie in lêers oor verhore nie
Jou diepste, verste spore loop ook dood
Ek kan dit nie verduur nie
Daar's geen saak en geen dossier nie
Geen deure wat nog skanier nie
En die wete: Jy's nie hier nie
Voel soos lood
Ek bly opsoek na lank vermiste mense
Maar almal bly my oninhaalbaar voor
Die jare skif tot newels voor die lense
En die hart verloor maar mettertyd die spoor
Die stad bars uit sy nate
En die rustelose strate
Sonder jou is leeg verlate
En ek weet in watter mate ek jou mis
Ons praat soms soos tevore
En 'n droom word weer gebore
Maar 'n wêreld lê verlore
In die leegheid van die woorde
Wat daar is
Ek soek vergeefs na lank vermiste mense
Wat om my is, maar onbereikbaar ver
Wat langsaam uitgekring het oor my grense
Nog lokkend, maar afsydig, soos 'n ster
Ek soek vergeefs na lank vermiste mense
Wat om my is, maar onbereikbaar ver
Wat langsaam uitgekring het oor my grense
Nog lokkend, maar afsydig, soos 'n ster