Yet Another Movie
One sound, one single sound
One kiss, one single kiss
A face outside the window pane
However did it come to this?
A man who ran, a child who cried
A girl who heard, a voice that lied
The sun that burned a fiery red
The vision of an empty bed
The use of force, he was so tough
She'll soon submit, she's had enough
The march of fate, the broken will
Someone is lying very still
He has laughed and he has cried
He has fought and he has died
He's just the same as all the rest
He's not the worst, he's not the best
And still this ceaseless murmuring
The babbling that I brook
The seas of faces, eyes upraised
The empty screen, the vacant look
A man in black on a snow white horse,
A pointless life has run its course,
The red rimmed eyes, the tears still run
As he fades into the setting sun
You're going on that plane to take you where you belong.
But no, I have
You have got to listen to me.
Do you have any idea what you have to look forward to if you stay here?
Nine chances out of ten we both end up in a concentration camp and that
You're only saying these things to make me go.
I'm saying it 'cause it's true. Inside us, we both know we belong in different
Maybe not today, maybe not tomorrow, but soon, and for the rest of your life.
But what about us?
But what about us?
But what about us?
[Songtekst van "Yet Another Movie (Live at Nassau Coliseum 1988)" (Vertaling)]
[Instrumenteel tot 2:00]
[Vers 1]
Een geluid, een enkel geluid
Een kus, een enkele kus
Een gezicht buiten de ruit
Hoe dan ook is het hiertoe gekomen?
Een man dat rende: een kind dat weent
Een meisje dat hoorde, een stem dat liegt
De zon die een vurig rood brandde
Het visioen van een leeg bed
[Vers 2]
Het gebruik van kracht, hij was zo taai
Ze zal snel onderwerpen, ze heeft genoeg gehad
De mars van het lot, de gebroken wil
Iemand ligt heel erg stil
Hij heeft gelachen en hij heeft geweend
Hij heeft gevochten en hij is gestorven
Hij is gewoon hetzelfde als al de rest
Hij is niet de slechtste, en hij is niet de beste
[Vers 3]
En nog steeds, dit onophoudelijk gemompel
Het gebabbeld dat ik beek
De zeeën van gezichten, ogen opgewekt
Het lege scherm, de vrijgekomen blik
Een man in zwart op een sneeuwwit paard
Een zinloos leven heeft op zijn pad gerent
De rood omrande ogen, de tranen lopen nog steeds
Terwijl hij vervaagt in de ondergaande zon
[Gesamplede Outro]